خرداد روز (ششم) آذرماه 86

یک حساب سرانگشتی برای افشای آمارهای دروغ!

سردار قالیباف که گویا عزم خود را برای افزایش بهای بلیط اتوبوس‌های شهری جزم کرده‌اند، دیروز در یک اظهار نظر جالب اعلام کردند که مجموع درآمدهای شهرداری از محل فروش این بلیط‌های 20تومانی 15میلیارد تومان است، ایشان در ادامه تاکید کردند که کل هزینه اتوبوس‌های شهری 230میلیارد تومان است که از این میزان شهرداری ناچار است 215میلیارد تومان را به صورت یارانه پرداخت کند.

حال من می‌خواهم یک حساب سرانگشتی ساده در این آمار ارائه شده جناب سردار شهردار داشته باشم. بنا بر گفته ایشان اگر قرار باشد کل هزینه اتوبوس‌های شهری از طریق بلیط اتوبوس‌ها تامین شود (دقت کنید، فقط هزینه‌ها تامین شود و نه اینکه سیستم به سوددهی برسد) باید 15 میلیارد تومان دریافتی فعلی بیش از 15 برابر شود، یعنی بهای بلیط از 20 تومان به 300 تومان افزایش یابد.

هرچند هر مخاطبی به سادگی می‌تواند بفهمد که بهای 300تومان برای کرایه یک اتوبوس شهری بسیار زیاد است، اما اجازه بدهید این مسئله را با مقایسه اتوبوس‌های دولتی با اتوبوس‌های بخش خصوصی دقیق‌تر متوجه شویم. اتوبوس‌های بخش خصوصی که احتمالا شما هم با آن‌ها برخورد کرده‌اید و متوجه شده‌اید از امکانات بهتری هم برخوردار هستند به صورت آزاد بهای 100تومان (در برخی مسیرها 150تومان) را برای مسافرین خود انتخاب کرده‌اند که بی‌شک با این دریافتی و بدون بهره‌گیری از یارانه‌های دولتی سود مناسبی نیز به دست می‌آورند.

حال این سوال مطرح می‌شود که جناب قالیباف بنا بر چه محاسبه‌ای قیمت 300تومان را تنها برای تامین هزینه‌ها به عنوان یک آمار از کارهای کارشناسانه خود اعلام کرده‌اند؟

---------------
پی‌نوشت:
شنیدن این آمارهای عجیب و غریب من را به یاد آهنگ محسن نامجو می‌اندازد که در آن تکرار می‌کند: «عدد بده .. عدد بده». گویا تنها هدف این مسئولین محترم انباشته کردن ذهن مخاطبان از اعداد و ارقام نجومی است که هیچ کس مقیاس دقیقی برای درک آن‌ها ندارد.