«درخت انجیر معابد» آخرین رمان محمود بود که این هم تمام شد؛ دلم برای فضای گرم و شرجی داستان های محمود تنگ خواهد شد. اما نکته ای که با پایان کتاب به ذهنم رسید تلاش برای نوشتن نقدی بر آن بود. تا کنون بر هیچ اثری نقدی ننوشته ام اساسا هم چنین آموزشی ندیده ام؛ اما اگر نخواهم نام نقد را بر این نوشته بگذارم می توانم آن را به عنوان نظرات شخصی ام در مورد رمان منتشر کنم. کمترین حاصلی که برای خودم دارد این است که با مرور آن در آینده هم می توانم به دیدگاه های خودم در زمان خواندن کتاب پی ببرم و هم با اصلاح ایرادات این نوشته به مرور با نگاه متفاوتی رمان بخوانم. خوشحال و البته ممنون می شوم اگر این نوشته را مورد نقد قرار دهید.
نقدی بر درخت انجیر معابد
تنها با یک کلیک به عضویت «مجمع دیوانگان» درآیید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر