موضع ضعف، موضع حقارت، موضع سرهای به زیر افکنده و دست های به تسلیم افراشته شده، این تمام دستاورد دیپلماسی دولت نهم است که ادعای تبدیل شدن به یک ابرقدرت را هم دارد!حتما شنیده اید که ناطق نوری هفته گذشته و در جریان یک سخنرانی گفته بود «بحرین در زمان پهلوی استان چهاردهم ایران بوده و در مجلس شورای ملی نیز نماینده داشته است». این اظهارات جناب ناطق به زعم مقامات بحرینی و البته دیگر شیخ نشین های خلیج فارس نوعی تهدید علیه امنیت این کشور به حساب آمده است. بلافاصله نیز اعراب همیشه آماده برای موضع گیری در برابر ایران گرد هم آمدند و خواستار محکومیت اظهارات ناطق نوری از جانب دولت ایران شدند؛ کار به جایی رسیده است که بحرین از ورود کشتی های ایرانی به آب های خودش خودداری می کند.
حتی اگر نخواهیم به این مسئله دقت کنیم که اظهارات ناطق نوری تنها و تنها بازگو کردن بدیهیات تاریخی بوده* است که در هیچ کجای دنیا تحریک آمیز محسوب نمی شود، می توان به این نکته دقت کرد که چطور اظهارات رییس مجلس چهار دوره پیش ایران اینقدر تحریک آمیز تلقی شده که تمامی کشورهای عربی منطقه را به واکنش وا داشته است، اما هنگامی که کشور امارات رسما ادعای مالکیت بر جزایر سه گانه ایرانی را مطرح می کند کسی صدایش در نمی آید؟
این کینه ورزی و سوء نیست اعراب حاشیه خلیج فارس نیازی به اثبات ندارد؛ اما نکته تلخ و حقارت آمیز مسئله این است که کار کشور ما به جایی رسیده که حتی کشور کوچکی مانند بحرین نیز می تواند برایمان خط و نشان بکشد و دولت ایران را به «چه کنم چه کنم» وادار کند! دستگاه دیپلماسی پرافتخار دولت نهم نماینده ای را به همراه پیام محمود احمدی نژاد به بحرین فرستاده است که فدایت شومی بگوید و گردنی کج کند و التماسی کند، بلکه دولت فخیمه بحرین از سر گناه ما بگذرد؛ ای خاک بر سر چنین مملکتی.
پی نوشت:
در ارتباط با همین موضوع، چند ماه پیش نیز برادر حسین شریعتمداری سفر احمدی نژاد به بحرین را یک سفر استانی خوانده بود.
تنها با یک کلیک به عضویت «مجمع دیوانگان» درآیید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر