برای عبدالله رمضان زاده

مردی که 70 روز انفرادی و شکنجه را تحمل کرد تا سرانجام فریاد بزند: «من معتقدم برنامه‌ها و روش‌‌هاي اجرايي دولت اشتباه بوده و بازهم اگر دولت دهم همان شيوه را ادامه دهد با آن مخالفت خواهم كرد».

برای محسن صفایی فراهانی

مدیری که 70 روز انفرادی و شکنجه تحمل کرد تا سرانجام اعتراض کند: «یک استحاله سیاسی و فرهنگی رخ داده، که اگر به آن توجه نکنیم شخصا با چنین شرایطی فعالیت سیاسی نخواهم کرد».

برای سعید حجاریان

استاد دوست داشتی و خاطره تلخ و شیرین روزهای اصلاحات؛ جانبازی که 70 روز فشار را تحمل کرد تا سرانجام یک تئوری جدید مطرح سازد: «نظام جمهوری اسلامی با مدل ماکس وبر همخوانی ندارد».

و برای مصطفی تاج زاده

زبان سرخی که 70 روز انفرادی و شکنجه را تحمل کرد تا این بار و در بی دادگاهی شرم آور، نه با کلام آتشین، که با سکوت خود از رسوایی رو سیاهان بگوید.

به احترام شما می ایستم، و از خلال اشک هایم برایتان درود می فرستم.

تنها با یک کلیک به عضویت «مجمع دیوانگان» درآیید